Kategoria Nadpobudliwość i deficyt uwagi

Chociaż w dzisiejszych czasach diagnoza ADHD jest coraz bardziej akceptowana przez społeczeństwo i rodziny, nadal istnieją przypadki, które z różnych powodów opierają się tej diagnozie. Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jakie są konsekwencje nierozpoznania ADHD u dzieci tak szybko, jak to możliwe?

Coraz więcej słyszy się o ADHD u dzieci, jednak nadal istnieje wiele ignorancji na temat tego stanu. W konsekwencji cierpiące na nią dzieci, ale także ich rodzice, spotyka się z nieodpowiednimi komentarzami i niewielką empatią ze strony wielu osób, które z powodu ignorancji klasyfikują je jako bardzo rozproszone, bardzo buntownicze lub bardzo źle zachowujące się dzieci.

Od jakiegoś czasu mówi się więcej o zaburzeniu koncentracji uwagi i / lub nadpobudliwości. Jednak stawiając diagnozę ADHD u dzieci, psychologowie mają pewne problemy. Przede wszystkim toczy się dyskusja, czy to zaburzenie naprawdę istnieje, czy też zostało „wynalezione” z drugiej strony mamy do czynienia z pewnymi uprzedzeniami i okolicznościami, które rodzą wiele wątpliwości, jeśli chodzi o jej diagnozowanie.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest jednym z zaburzeń neurologicznych, które mają największy wpływ w dzieciństwie ze względu na częste występowanie. Cierpi na nią od 2 do 5 populacji dzieci. Kiedy rodzice dają nam diagnozę ADHD u naszych dzieci, odczuwamy jednocześnie dwie bardzo różne emocje.

Zespół deficytu uwagi i / lub zespół nadpobudliwości mają wpływ na różne obszary życia dziecka, takie jak sferę społeczną, emocjonalną, rodzinną i edukacyjną. W obszarze edukacyjnym zaburzenie to wpływa nie tylko na zachowanie lub zachowanie dziecka w klasie, ale także na jego własny proces uczenia się.

Wiele jest uczuć i emocji, które mogą się pojawić, gdy mówią nam, że nasze dziecko ma zaburzenia rozwojowe lub zaburzenia uczenia się. W przypadku zespołu deficytu uwagi i / lub zespołu nadpobudliwości często pojawia się mieszanina ulgi (w końcu mamy odpowiedź i wyjaśnienie ich zachowań i trudności) i niepokoju (co teraz?

Znanego perkusisty zapytano kiedyś w wywiadzie, w jaki sposób odkrył swój talent, a potem opowiedział publiczności, że jest dzieckiem z ADHD. W dzieciństwie zdiagnozowano u niego zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Nie wiedząc, jak mu pomóc, ani nie rozumiejąc, co się dzieje, wszyscy dorośli nieustannie skarcili go za ciągłe ruchy rąk.